Foto: Monica esta valorando cambiar la bici por el tiro de trineo. Dice que, si le gusta, piensa inscribirse en la Pirena y con este mismo «perro» 😉
Seguimos rumbo Norte y en estas tierras se empieza a ver mas aficion a los trineos y las motos de nieve, ya que en todos los jardines las tienen aparcadas como segundo vehiculo.
Foto: A juzgar por el estilo creo que Monica confunde el trineo por el bob.
La etapa de hoy, muy a pesar nuestro, ha vuelto a ser sobre mojado y hemos empezado con un fuerte chaparron y los animos algo apagados.
Pero, rapidamente, los animos han vuelto a crecer al ritmo de los «bolets» (setas).
Foto: Queda claro que la seta es grande. Y parece que, a juzgar por la oreja de Monica, no tengo la menor duda de que se esta convirtiendo en el enanito de la seta 😉
Charly comenta que en bici, seguro, no volvera, pero no descarta escaparse algun invierno a pegar una «estripada» con las motos de nieve.
Seguimos pedaleando non stop, los cuadriceps siguen creciendo y no dejamos pasar ninguna oportunidad para entrenar de cara al Mundial de Laser Master en Hyeres (octubre 2014).
Charly: No tengo ninguna duda de que mi Laser esta igual de «florido» de lo poco que estoy navegando.
Yo siempre bajo pabellon del CNeMasnou, aunque me vendo al mejor «pirata» vikingo
Seguimos haciendo equilibrios con la meteo y cuadrando km con alojamiento, aunque cada vez se nos esta complicando mas, ya que las distancias entre pueblos crecen, crecen y crecen.
Som-hi!!!! Que ja hi sou!!!
Una abraçada ben forta!!
Challllllli!! Un beso
Hola Rafa. La verdad es que no hay un solo dia que no me acuerde de vosotros y de nuestros viajes.
En este pais, ademas de arboles y agua, solo hay autocaravanas. Ya que es la unica manera racional de visitarlo sin peligro de cascarla. Espero que esteis pasando unas buenas vacaciones con vuestra autocaravana. Un beso para todos, Carlos
Pero tu no dijiste que nos hacias la asistencia y las comidas. Yo si que te encuetro a faltar!!!! Moni
Que chulas las fotos….buf, y ya hace frío veo… Venga que queda menos!!
Hola Sandra. Galicia al lado de SWE es un paraiso… A qui no hay quien entienda este P pais y menos estas miserables nubes. A veces me recuerda ese Mundial de Mellbourne. Te acuerdas? Imposible de saber que te pones. Pero el entreno de traje si, traje no esta aprobado con nota. Un saludo, Moni
Petons i gracies per el teu incondicional suport. Carlos
A pesar del frío, de la lluvia y del cansancio se os ve con mucho ánimo, garantía de que lo vais a lograr. Y lo de las distancias en aumento no debe ser problema ante vuestros cuádriceps también en aumento, aunque cualquier día os vemos durmiendo al raso.
Charly, te confirmo que tenemos programada salida de moteros el 20S, lo cual no será óbice para asistir, después, a la Nit de la Vela; a ver si también te apuntas a esta aventura y no sólo a las «facilonas» de llegar en bici hasta Cabo Norte ;o)
Un fuerte abrazo (pero no de oso, que esos más vale que no os lo den).
Hola Esteban. Aqui i ara, ja no es pot jugar amb les distancies. Si decideixes passar un poble i ser un inconscient per anar al seguent igual et trobes que el seguent esta a 70km. Es una locura i de vegades s’ anyora el Ocata-Premia-Vilassar-Cabrils aixo si que es poble rera poble 😉 Moni
Gracias Esteban per convidar-me amb el vostre exclusiu grup de Harley’s. No se si acceptareu un cutre amb una BMW. Si m’ espereu m’ apunto. Carlos
Bonitas fotos. Ya veo que mal no lo pasais, supongo que un poco humedos si que debéis estar. UN abrazo y suerte con lo que queda. Estaría bien que nos hicierais una foto del de donde estais, para situarnos. Saludos
Hola Fredy. Estamos aprox 1 dia de llegar a Gallivare. Humedad? Humedad es poco. Aqui me empiezan a crecer las setas hasta dentro de las botas.. es conya, pero deu ni do. Gracias por seguirnos, Monica y Carlos
Hola!!
Ya veo que estáis a tope!!! me alegra mucho ver como os estáis fundiendo ( con mucho esfuerzo) el recorrido.
Muchísimo animo!! Yo en la oficina así que me engancho a vuestras aventuras! go go go!!
Gracias Guiller, de momento seguimos vivos. Cansados pero contentos. Gracias por seguirnos. Un beso, Monica y Carlos